Για το παιδί το χρήμα είναι σαν το μαγικό κόλπο- τη μία βλέπεις κάτι την άλλη το χάνεις. Δεν καταλαβαίνουν πώς βγαίνουν τα λεφτά ...
Για το παιδί το χρήμα είναι σαν το μαγικό κόλπο- τη μία βλέπεις
κάτι την άλλη το χάνεις. Δεν καταλαβαίνουν πώς βγαίνουν τα λεφτά και
φυσικά δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αποταμίευση. Όποιος έχει δει το
χαρτζιλίκι του παιδιού του να εξανεμίζεται στο περίπτερο εν ριπή
οφθαλμού αντιλαμβάνεται πλήρως το φαινόμενο.
Τα παιδιά ξοδεύουν αλόγιστα επειδή δεν γνωρίζουν. Εσείς θέλετε να μάθουν τα παιδιά σας την πραγματική αξία του χρήματος ότι δεν είναι κάτι που η μαμά και ο μπαμπάς βγάζουν δίχως καθόλου κόπο. Γιατί όμως να αποταμιεύσουν όταν ξέρουν ότι τελικά θα τους αγοράσετε ότι θελήσουν; Αν πείτε ότι δεν έχετε χρήματα να αγοράσετε αυτό που ζητούν ίσως δεν καταλάβουν την οικονομική δυσκολία σας και σας θεωρήσουν «κακό».
Μια συνηθισμένη αντίδραση των γονέων.
Πολλές φορές είμαστε πολύ απασχολημένοι με τον δικό μας προϋπολογισμό και δεν δίνουμε σημασία στο να αναλύσουμε την παιδική αντίληψη περί χρήματος όσο θα έπρεπε. Πολλές φορές δε, δεν διστάζουμε να τα κακομάθουμε δίνοντάς τους πράγματα προκειμένου να κάνουν κάτι που τους ζητάμε ή για να είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους. Πώς όμως θα καταλάβει το παιδί ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της ενήλικης ζωής;
Τι πρέπει να κάνετε
Ξεχωρίστε το χαρτζιλίκι που δίνετε στο παιδί σας για να ξοδέψει για τον εαυτό του κι το άλλο από το οποίο δεν ωφελείται άμεσα για δώρα και αποταμίευση.
Η πρώτη σας κίνηση
Αν δίνετε στο παιδί κάποιο «επίδομα» σε μόνιμη βάση έχετε το αντίθετο αποτέλεσμα από εκείνο που θα είχατε αγοράζοντάς του ό, τι θέλει όποτε σας το ζητήσει. Ξεκινήστε με ένα ποσό μόλις το παιδί θα αρχίσει να σας ζητάει διάφορα σε ηλικία 3 ή 4 ετών). Θα του μάθετε την αποταμίευση μόλις κλείσει τα 7 του έτη. Τα παιδάκια της μικρότερης ηλικίας ζουν για το παρόν και δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον.
Πρακτικές συμβουλές
-Μπορεί το χαρτζιλίκι να κοπεί στα δυο. Τόσα για το δώρο, τόσα στην «τράπεζα» και τα υπόλοιπα δικά του.
-Τα δικά του θα είναι ποσόν ανάλογο με το τι έχει ανάγκη το παιδί σύμφωνα με την ηλικία του. Ένα πολύ μικρό παιδί έχει ανάγκη μια σοκολάτα, ένα μεγαλύτερο μπορεί να έχει ανάγκη ένα περιοδικό, ένα ακόμα μεγαλύτερο ένα σινεμά. Από εκεί και πέρα αφήστε να κανονίσουν μόνα τους την κατανομή των χρημάτων. Αν τα ξοδέψουν όλα μεμιάς θα πρέπει να πάρουν ένα μάθημα: Όταν ξοδεύεις όλα σου τα λεφτά, ζεις χωρίς χρήματα.
-Αν το παιδί ζητά κάτι μεγάλο και ακριβό μην του το πάρετε. Αφήστε το να μαζέψει λεφτά και να το αγοράσει μόνο του. Έτσι θα μάθει να επιλέγει. Ένα κουτί τσιχλόφουσκες τώρα ή ένα παιχνίδι τον επόμενο μήνα; Αφήστε τα παιδιά να κάνουν λάθη. Εσείς απλά συμβουλέψτε τα.
-Μάθετε στο παιδί να κάνει δώρα στους άλλους από τα χρήματα που θα αποταμιεύει. Έτσι, θα μάθει την χαρά της προσφοράς.
-Όταν το παιδί γίνει 12 ετών περίπου δίνετέ του χρήματα για ρούχα. Σκεφτείτε πόσα ξοδεύει συνήθως, τι πραγματικά έχει ανάγκη να αγοράσει και ενισχύστε το με τη ενός εποχικού επιδόματος.
-Μάθετε το παιδί να πληρώνει για της ζημιές που κάνει από το ίδιο του το χαρτζιλίκι. Αν σπάσει πχ. Το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού, γιατί να πρέπει να το πληρώσετε εσείς; Δεν θα πρέπει να μάθει να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του;
-Όταν πρέπει να πάτε για ψώνια αποφασίστε τι θα αγοράσετε και ενημερώστε το. Μιλήστε μαζί του. Μάθετέ το να μην παρασύρεται από παρορμήσεις της στιγμής.
-Διδάξτε στο παιδί σας την αξία του χρήματος. «Με τα λεφτά που έχεις μπορείς να αγοράσεις μια κασετίνα που θα κρατήσει ή να αγοράσεις σοκολατάκια που θα τα φας και θα τελειώσουν»
-Μη χρησιμοποιείτε ποτέ το χαρτζιλίκι για να χειραγωγήσετε τη συμπεριφορά του. Αρκετά βάσανα θα τραβήξει με το χρήμα στην υπόλοιπη ζωή του…
-Μην αρχίσετε το κήρυγμα ή τις φωνές αν το παιδί αγοράσει μια σαχλαμάρα ή αντάλλαξε ένα αντικείμενο αξίας με κάτι ευτελές στο σχολείο. Οι φωνές δεν θα έχουν αποτέλεσμα αν το παιδί μάθει την αξία του χρήματος θα μπορεί να σκεφτεί και από μόνο του τις συνέπειες των πράξεών του.
-Ποτέ να μην δίνετε στο παιδί χαρτζιλίκι για να κάνει κάποια δουλειά στο σπίτι. Πρέπει να μάθει να σας βοηθά για το συμφέρον της οικογένειας και να μη λειτουργεί σύμφωνα με το προσωπικό του όφελος.
Πηγή: Γράφει ο ψυχολόγος Στάλνει Σαπίρο/ boro.gr
