Πώς αντιμετωπίζονται οι φόβοι του παιδιού; Τι βοηθάει και τι πρέπει να αποφύγουμε;

  Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το φόβο τους ώστε να τα βοηθήσουμε; Όπως ξέρουμε, ο φόβος είναι μεν ένα δυσάρεστο συναίσ...

 

Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το φόβο τους ώστε να τα βοηθήσουμε;

Όπως ξέρουμε, ο φόβος είναι μεν ένα δυσάρεστο συναίσθημα, αλλά και απαραίτητο μιας και μας προστατεύει από τους κινδύνους. Μάλιστα, πολλές φορές στα παιδιά, αποτελούν και χρήσιμο δείκτη για την ομαλή πορεία ανάπτυξής τους.

 Ωστόσο έντονοι κι επίπονοι φόβοι προκαλούν μεγάλη εσωτερική αναστάτωση και παρακωλύουν την ομαλή προσαρμογή των παιδιών.

 Πολλές φορές, οι γονείς άθελά τους μπορεί να προξενήσουν μεγαλύτερη ζημιά π.χ. συχνά οι γονείς προσπαθούν να επιβάλουν την πειθαρχία φοβίζοντας τα παιδιά (θα σε πάρει η μάγισσα/ ο γύφτος κ.α αν απομακρυνθείς ή αν δε φας το φαγητό σου). Επίσης, πολλοί γονείς. προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν ένα φόβο, αντιδρούν υπερβολικά προξενώντας αρνητικά αποτελέσματα. Το καλύτερο «αντίδοτο» για τους παιδικούς φόβους είναι μια σταθερή οικογενειακή ατμόσφαιρα όπου επικρατεί η αποδοχή και η ασφάλεια, ενώ ενθαρρύνεται η αυτάρκεια και η αυτονομία.

3 συμπεριφορές που πρέπει να αποφύγετε
1. Μην αγνοείτε τους φόβους του. Πολλές φορές οι γονείς αγνοώντας ένα φόβο νομίζουν πώς με τον καιρό θα περάσει. Αυτή η πρακτική όμως, γεμίζει τα παιδιά με μεγαλύτερη ανασφάλεια και τελικά διογκώνει το πρόβλημα.

2. Τιμωρία ή διακωμώδηση. Αρκετοί γονείς τιμωρούν ή διακωμωδούν τις φοβικές αντιδράσεις του παιδιού θεωρώντας πως το παιδί δεν θα εκδηλώσει ξανά φόβο για να μην τιμωρηθεί ή για να αποφύγει τον εξευτελισμό. Δυστυχώς, αυτές οι αντιδράσεις των γονιών μόνο μεγαλύτερα προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν.

3. Πίεση. Δεν πρέπει να πιέζετε το παιδί. Πολλές φορές, οι γονείς, βίαια και χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, πιέζουν το παιδί να έρθει σε επαφή με το φοβικό ερέθισμα νομίζοντας πως θα επέλθει η εξοικείωση και η αναγκαία συμφιλίωση του παιδιού με ό,τι το φοβίζει.

6 συμπεριφορές που μπορούν να βοηθήσουν.

1. Συζήτηση. Συζητήστε με το παιδί τους λόγους που αισθάνεται φόβο. Εξηγήστε του ότι δεν πρέπει να ντρέπεται για τα συναισθήματά του. Βοηθήστε το να αξιολογήσει κατά πόσο ο φόβος που νιώθει είναι πραγματικός ή άλογος (προσοχή! Τα παιδιά συχνά έχουν παράλογους φόβους π.χ. μάγισσες). Οι συζητήσεις, η αφήγηση ιστοριών καθώς και το δραματικό παιχνίδι μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

2. Ενημέρωση. Εξηγήστε στο παιδί τις αντιδράσεις των άλλων από πριν π.χ. στην περίπτωση ενός σκύλου εξηγήστε του ότι ο σκύλος μπορεί να χοροπηδά από χαρά ή, για παράδειγμα, εάν το παιδί έχει δεχθεί το δάγκωμα από ένα σκύλο, εξηγήστε του ότι το σκυλί ένιωσε κι αυτό φόβο απέναντι στο παιδί και γι’ αυτό το δάγκωσε. Οι επεξηγήσεις μάλιστα είναι πιο αποτελεσματικές όταν συνοδεύονται με πράξη, άρα εάν το παιδί σας δει να χαϊδεύετε ένα σκύλο θα πιστεί και το ίδιο πως δεν κινδυνεύει.

3. Σταδιακή επαφή με το φοβικό ερέθισμα. Εξηγήστε και διαβεβαιώστε το παιδί ότι το φοβικό ερέθισμα δεν είναι επικίνδυνο. Δώστε του την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με το φοβικό αντικείμενο σταδιακά, με το δικό του ρυθμό κι όταν το ίδιο είναι έτοιμο πχ εάν ένα παιδί φοβάται τα σκυλιά, μπορείτε να το κρατάτε από το χέρι όταν προσπαθήσει για πρώτη φορά να το χαϊδέψει.

4. Ανάπτυξη στρατηγικών αντιμετώπισης. Βοηθήστε το παιδί να βρει τρόπους αντιμετώπισης π.χ. δείξτε του πώς να ανάβει το φως, αν φοβάται το σκοτάδι ή πως καλεί σε βοήθεια όταν κινδυνεύει.

5. Μετατρέψτε το φοβικό αντικείμενο σε παιχνίδι. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί φοβάται τις σκιές, εξηγείστε του τι είναι οι σκιές και μάθετε του να σχηματίζει ζωάκια στους τοίχους.

6. Έλεγχος των δικών μας αδικαιολόγητων φόβων. Πολλές φορές τα παιδιά μαθαίνουν να φοβούνται κάτι, από την παρατήρηση των ενηλίκων. Οι φόβοι των παιδιών που είναι συγχρόνως και φόβοι των γονέων είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
πηγή: faysbook.gr