Όλες οι μητέρες μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αγάπη κι ο,τι κάνουν στο όνομα αυτής γίνεται. Καμία μητέρα δεν θέλει το κακό του παιδιού τ...
Όλες
οι μητέρες μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αγάπη κι ο,τι κάνουν στο όνομα
αυτής γίνεται. Καμία μητέρα δεν θέλει το κακό του παιδιού της,προφανώς εξαιρούνται ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις, για να δούμε όμως
ποιοι είναι οι 5 τύποι μάνας, τα χαρακτηριστικά τους, σε ποια σημεία
μπορεί να μοιάζουμε εμείς και πώς θα γίνουμε ακόμη καλύτερες; 1.Η αυστηρή μητέρα
Η
γυναίκα αυτή προφανώς έχει μεγαλώσει σ΄ένα επίσης αυστηρό σπίτι και
τώρα μεγαλώνει το παιδί της θεωρώντας πως η μόνη λύση είναι η πειθαρχία
και οι συνεχείς κανόνες κι απαγορεύσεις. Νιώθει άβολα όταν το παιδί
εκφράζει τα συναισθήματά του καθώς ούτε κι εκείνη το κάνει θεωρώντας το
αδυναμία. Σιγά σιγά το ίδιο το παιδί παύει να τα εκφράζει. Διαμορφώνει
εκείνη την πορεία του παιδιού της, το τι θα κάνει, με ποιους θα παίξει. Η
συμπεριφορά της αυτή, προέρχεται από το άγχος που έχει για την εικόνα
της. Το τι θα “πει ο κόσμος”, τι θα δείξει στον κόσμο. Έτσι βάζει στην
άκρη τις δικές της ανάγκες αλλά και του παιδιού κι εκείνο νιώθει μοναξιά
και ανασφάλεια, αφού δεν μπορεί να το ακούσει η μητέρα του.2.Η μητέρα-κολλητή
Η μάνα αυτή θεωρεί πως το μοντέλο που ακολουθεί της επιτρέπει να μαθαίνει ο,τι κάνει το παιδί της, να γνωρίζει τις κινήσεις, τις παρέες αλλά και τα συναισθήματά του. Το λέει συχνά με καμάρι στις φίλες της “με την κόρη μου/ τον γιο μου είμαι κολλητή”, όμως το παιδί έχει ανάγκη από μια μητέρα, που να οριοθετεί τη ζωή του και να νιώθει ασφάλεια κοντά της. Ακολουθεί αυτή τη συμπεριφορά διότι έτσι αποφεύγει την ευθύνη του μεγαλώματος ενός παιδιού, καθώς τις όποιες αποφάσεις τις παίρνει μαζί με το παιδί της.
3.Η μητέρα που δεν χαλάει χατήρι
Ο,τι
κι αν ζητήσει το παιδί το κάνει γιατί δεν θέλει να το στεναχωρήσει. Από
το που θα πάει και τι παιχνίδια θα αγοράσει (πολλές φορές φτάνει στην
υπερβολή), μέχρι που επεμβαίνει στις κοινωνικές του σχέσεις για να μην
“πληγωθεί” το παιδί. Έτσι όμως έχει τα αντίθετα αποτελέσματα, χωρίς να
το καταλαβαίνει. Γιατί το παιδί θα “πληγωθεί” πολύ περισσότερο όταν στο
σχολείο ή αργότερα στη ζωή, αντιληφθεί πως δεν γίνεται ο,τι ζητήσει και
πως δεν επιτρέπονται τα πάντα. Η μητέρα αυτή ταλαιπωρείται από ενοχές,
δεν έχει αυτοπεποίθηση και δεν μπορεί να επιβληθεί θέτοντας συγκεκριμένα
όρια, με το ρόλο της.4.Η απούσα μητέρα
Αυτή η κατηγορία μπορεί να αφορά στη μητέρα που είναι καριερίστα και όλη μέρα λείπει (σωματικά) από το σπίτι κι όταν επιστρέψει είναι τόσο κουρασμένη, ή οι επαγγελματικές της υποχρεώσεις συνεχίζονται, που δεν έχει ποιοτικό χρόνο με το παιδί της. Μπορεί επίσης να πρόκειται και για μια μητέρα που δεν εργάζεται αλλά δεν θέλει να ασχοληθεί με το παιδί της, θέτοντας άλλες προτεραιότητες που αφορούν τον εαυτό της. Του παρέχει υλικά αγαθά, δεν έχει όμως χρόνο να το ακούσει, να του συμπαρασταθεί στα προβλήματά του κι έτσι οι συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού μένουν ακάλυπτες. Η μητέρα αυτή προσπαθεί ν΄αγαπήσει τον ίδιο της τον εαυτό κι έτσι δυσκολεύεται με το παιδί της.
5.Η ισορροπημένη μητέρα
Είναι μια μητέρα που έχει λίγα χαρακτηριστικά από τον κάθε τύπο που περιγράψαμε πιο πάνω, αλλά ξέρει πότε και πως. Είναι αυστηρή σε θέματα ουσίας, θέτει όρια, γνωρίζοντας πως μόνο έτσι το παιδί της θα νιώσει ασφαλές. Στέκεται κοντά του σαν φίλη του αλλά πάντα ένα σκαλί πιο ψηλά από το παιδί ώστε εκείνο δεν φοβάται να της εκμυστηρευτεί το πρόβλημά του, το συμβουλεύει και το υποστηρίζει. Με κριτική ικανότητα επιλέγει πότε δεν θα του χαλάσει χατήρι. Δεν του λέει διαρκώς “όχι”, χωρίς να κάνει όμως ο,τι θελήσει το παιδί. Αν εργάζεται, βρίσκει καθημερινά χρόνο για να είναι κοντά του, να παίξει, να συζητήσει μαζί του κλείνοντας το κινητό της για να είναι αναπόσπαστη και να του καλύψει κάθε συναισθηματική του ανάγκη. Δεν είναι πάντα “από πάνω του”, το αφήνει να κάνει λάθη, να παίρνει πρωτοβουλίες, το επιβραβεύει και χτίζει σιγά σιγά την αυτοπεποίθησή του. Η μητέρα αυτή ανακαλύπτει κάθε μέρα που περνά νέες πτυχές στο ρόλο της, προσπαθεί και είναι ευέλικτη, ακόμη κι αν δεν τα κάνει όλα σωστά. Στόχος της είναι να μεγαλώσει ένα συναισθηματικά γερό παιδί που θα μπορεί ν΄αντιμετωπίσει τη ζωή με αυτοπεποίθηση, θα εκφράζει τα συναισθήματά του και θα είναι ευτυχισμένο.
πηγή:womannow.gr
