Για μία ακόμη φορά, όπως τόσες φορές στη ζωή του, ο Φελίσιτο θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα του πριν πεθάνει: «Ποτέ μην αφήσει...
Για μία ακόμη φορά, όπως τόσες φορές στη ζωή του, ο
Φελίσιτο θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα του πριν πεθάνει: «Ποτέ μην
αφήσεις κανένα να σε πατήσει, γιε μου. Αυτή η συμβουλή είναι η μοναδική
κληρονομιά που θα λάβεις». Ακολούθησε τη συμβουλή του.
Και με μισό αιώνα και κάτι στις πλάτες του ήταν μεγάλος πια για να αλλάξει συνήθειες.
Ο Διακριτικός Ήρωας διηγείται την παράλληλη ιστορία
δύο χαρακτήρων: του μετρημένου και αξιαγάπητου Φελίσιτο Γιανακέ, ενός
μικρού επιχειρηματία της Πιούρα που πέφτει θύμα εκβιασμού, και του
Ισμαέλ Καρέρα,
ενός επιτυχημένου επιχειρηματία, ιδιοκτήτη μιας ασφαλιστικής εταιρείας
στη Λίμα, ο οποίος εξυφαίνει μια αναπάντεχη εκδίκηση για τους δύο
αργόσχολους γιους του που επιθύμησαν το θάνατό του.
Και οι δύο χαρακτήρες είναι, με τον τρόπο τους,
διακριτικοί επαναστάτες που προσπαθούν να αναλάβουν τα ηνία του
πεπρωμένου τους, αφού τόσο ο Ισμαέλ όσο και ο Φελίσιτο αγωνίζονται
κόντρα στην πορεία των γεγονότων.
Ενώ ο Ισμαέλ αψηφά όλες τις συμβάσεις της κοινωνικής
του τάξης, ο Φελίσιτο αρπάζεται από κάποια αξιώματα για να αντιμετωπίσει
τον εκβιασμό.
Δεν είναι άτεγκτοι, αλλά στέκονται πάνω από τις μικροπρέπειες
του περιβάλλοντός τους για να ζήσουν σύμφωνα με τα ιδανικά
και τις επιθυμίες τους.
O Μάριο Βάργκας Λιόσα τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2010.
Γεννήθηκε στην Αρεκίπα του Περού το 1936.
Παρότι είχε ανεβάσει ένα δράμα στην Πιούρα και είχε
δημοσιεύσει ένα βιβλίο με διηγήματα (Οι Αρχηγοί), για το οποίο κέρδισε
το Βραβείο Λεοπόλδο Άλας, η λογοτεχνική του καριέρα απογειώθηκε με την
έκδοση του μυθιστορήματος Η Πόλη και τα Σκυλιά, Βραβείο Biblioteca Breve
(1962) και Βραβείο Κριτικής (1963).
Το 1965 κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά του, Το
Πράσινο Σπίτι, που κέρδισε το Βραβείο Κριτικής και το Διεθνές Βραβείο
Ρόμουλο Γαλιέγος. Αργότερα δημοσίευσε θεατρικά έργα (La senorita de
Tacna, Kathie y el hipopotamo, La Chunga, El loco de los balcones, Ojos
bonitos, cuadros feos και Las mil noches y una noche), μελέτες και
δοκίμια (La orgia perpetua, La verdad de las mentiras, La tentacion de
lo imposible, El viaje a la ficcion και La civilizacion del
espectaculo), απομνημονεύματα (Το Ψάρι στο Νερό), διηγήματα (Τα
Αντράκια) και, κυρίως, μυθιστορήματα: Συζητήσεις στον Καθεδρικό Ναό, Ο
Πανταλέων και οι Επισκέπτριες, Η Θεία Χούλια και ο Γραφιάς, Ο Πόλεμος
της Συντέλειας του Κόσμου, Μια Ιστορία για τον Μάυτα, Ποιος Σκότωσε τον
Παλομίνο Μολέρο;, Ο Άνθρωπος που Έλεγε Ιστορίες, Μητριάς Εγκώμιον, Ο
Λιτούμα στις Άνδεις, Τα Τετράδια του Δον Ριγοβέρτο, Η Γιορτή του Τράγου,
Ο Παράδεισος στην Άλλη Γωνία, Το Παλιοκόριτσο και Το Όνειρο του Κέλτη.
Του έχουν απονεμηθεί τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία, από τα ήδη
αναφερθέντα ως το Βραβείο Θερβάντες, το Principe de Asturias, το
PEN/Nabokov και το Grinzane Cavour.
