Μια μητέρα λυτρώνεται με τον πλέον απρόσμενο τρόπο από τον αβάσταχτο πόνο που της προκάλεσε η απώλεια των τριών παιδιών της· μια νέα...
Μια μητέρα λυτρώνεται με τον πλέον απρόσμενο τρόπο από τον αβάσταχτο
πόνο που της προκάλεσε η απώλεια των τριών παιδιών της· μια νέα γυναίκα
αντιδρά με έξυπνο, αν και όχι ακριβώς αξιοθαύμαστο τρόπο, στην
ασυνήθιστη και ταπεινωτική αποπλάνηση που υπέστη· οι "βαθιές-τρύπες"
ενός γάμου. Και στην ιστορία που έδωσε στο βιβλίο τον τίτλο του,
συνοδεύουμε τη Σοφία Κοβαλέφσκι -μια ρωσίδα εμιγκρέ και μαθηματικό του
τέλους του 19ου αιώνα- σ' ένα ταξίδι στο καταχείμωνο από τη Ριβιέρα,
όπου επισκέπτεται τον εραστή της, στο Παρίσι, τη Γερμανία, τη Δανία,
όπου έχει μια μοιραία συνάντηση με έναν ντόπιο γιατρό, και τέλος στη
Σουηδία, όπου διδάσκει στο μοναδικό πανεπιστήμιο της Ευρώπης που δέχτηκε
να προσλάβει γυναίκα μαθηματικό.
Με σαφήνεια και άνεση, η Άλις
Μονρό μετατρέπει σύνθετα γεγονότα και συναισθήματα σε ιστορίες που
ρίχνουν φως στους απρόβλεπτους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι
προσαρμόζουν τη ζωή τους και συχνά καταφέρνουν να ξεπεράσουν ακόμα και
τραγικά γεγονότα.
Στην «βασίλισσα του σύγχρονου διηγήματος» την 82χρονη Καναδή
συγγραφέα Άλις Μονρό, απονεμήθηκε το φετινό Νομπέλ Λογοτεχνίας.
Η Άλις Μανρόου γεννήθηκε το 1931 και μεγάλωσε στο Οντάριο του Καναδά.
Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων: "Dance of the Happy Shades", 1968
(Governor General's Award for Fiction), "Lives of Girls and Women", 1971
(που μερικοί το θεωρούν σπονδυλωτό μυθιστόρημα), "Something I've Been
Meaning to Tell You", 1974, "Who Do You Think You Are?", 1978 (Governor
General's Award for Fiction), "The Moons of Jupiter", 1982, "The
Progress of Love", 1986 (Governor General's Award for Fiction), "Friend
of My Youth", 1990 (Trillium Book Award), "Open Secrets", 1994, "The
Love of a Good Woman", 1998 (Giller Prize), "Hateship, Friendship,
Courtship, Loveship, Marriage", 2001 (ελλ. έκδ. "Μ' αγαπάει, δεν μ'
αγαπάει", επανεκδόθηκε και ως "Away From Her"), "Runaway", 2004 (Giller
Prize), "The View from Castle Rock", 2006, "Too Much Happiness", 2009
(ελλ. έκδ. "Πάρα πολλή ευτυχία"), "Dear Life", 2012 (υπό έκδοση στα
ελληνικά). Έχει διακριθεί τρεις φορές με την υψηλότερη λογοτεχνική
διάκριση στον Καναδά, το Governor General’s Literary Award. Έχει επίσης
βραβευτεί από την Ένωση Κριτικών των ΗΠΑ κι έχει λάβει το βραβείο Rea
για την προσφορά της στο διήγημα. Το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο Man
Booker International για το σύνολο του έργου της. Η κριτική επιτροπή του
βραβείου, ανέφερε: "Με κάθε διήγημά της, η Μανρόου καταφέρνει να φτάσει
το βάθος και την ακρίβεια που οι πιο πολλοί μυθιστοριογράφοι
καταφέρνουν με το σύνολο του έργου τους· διαβάζοντάς την, μαθαίνεις
πάντα κάτι που δεν είχες ποτέ σκεφτεί". Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε
πολλές γλώσσες. Παρότι έχουν πουλήσει 1 εκ. αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ, η
αναγνώρισή της δεν ήταν αυτή που της άξιζε, έξω από έναν κύκλο "ειδικών"
της λογοτεχνίας. Το 2013 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας
-πρώτη καναδή συγγραφέας και 13η γυναίκα που βραβεύεται- "ως μετρ του
σύγχρονου διηγήματος", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής
Ακαδημίας. Όταν ανακοινώθηκε η βράβευσή της, τον απερίφραστο θαυμασμό
για το έργο της εξέφρασαν, μεταξύ άλλων, συγγραφείς όπως η Μάργκαρετ
Άτγουντ, η Α.Σ. Μπάιατ, η Ανν Ενράιτ, ο Κολμ Τόιμπιν, κ.ά.
